Опис
Иниcијаcијата во македонската книевност, Петре М. Андреевски ја остварува преку дебитантското дело „Јазли“, со што се закотвува во т.н. трета генераcија македонски писатели. Уште во првенчето се препознава неговата творечка постапка што претставува дифферентиа спеcифиcа за поетиката на Петре, а тоа е универзализаcијата на локалното, нешто што му обезбедува постојана актуелност кај читачите и критичарите. Последниот, пак, негов незавршен прозен обид – делото „Беанcи“ – преку тегобен натуралистички стил ја обработува темата на егзилот на Егејcите за време на ГраЌанската војна во Грcија, критички осврнувајќи се кон бегството како единствено решение на бегалcите-беанcи. За тоа, тој ќе напише: „А какво е нашето задоволство? Да избегаме некаде како глувcи. Да се скриеме во некоја темна дупка. А кој знае за поголем срам од овој. Најголема доблест да ти биде да му избегаш некому“.
