Опис
Постојат дела кои, дури откако ќе се појават и ќе станат единица мера за жанрот и за книжевноста, во нас предизвикуваат студен страв кој се изразува со прашањето: „Како сме можеле да живееме без ова дело до сега?“ Такви дела се „Тешкото“ (Конески), „Пиреј“ (Петре М. Андреевски), „Црнила“ (Коле Чашуле), „Диво месо“ (Горан Стефановски), „Дениција“ (Петре), „Света песна“ (Анте)… Такво дело, за мене е и поемата „Коњски житија“ на Зоран Анчевски. Бравурозно и неповторливо. Единица мера за оние кои доаѓаат во македонската книжевност, без разлика дали сакаат да галопираат или да каскаат низ неа…
„Коњски житија“ е вистински дијамант на нашето поетско творештво.
Венко Андоновски
